Ukończyłem studia z tytułem licencjata w dziedzinie Edukacji w 1994 roku. Wtedy świat edukacji nauczycieli skupiał się na osiąganiu wysokich wyników poprzez koncepcję zwaną uczeniem się kooperacyjnym. Uczenie się kooperacyjne oznacza dokładnie to, co sugeruje nazwa! W swojej najprostszej definicji, jest to metoda, w której nauczyciele przydzielają uczniom zadanie, prosząc ich o rozwiązywanie problemów jako zespół, a nie indywidualnie.
Pomysł uczenia się kooperatywnego wywodzi się z badań sprzed II wojny światowej, które wykazały, że ludzie pracują lepiej, gdy nie są w konkurencji. Badacze i teoretycy edukacji, tacy jak John Dewey i Kurt Lewin, dalej rozwijali teorię w latach 40., stwierdzając, że „aby utrzymać i budować demokratyczne społeczeństwo, nasze dzieci muszą praktykować umiejętności wymagane do wykonywania zadań w demokratycznych kooperatywnych ustawieniach edukacyjnych” (Sharan, 2010).
Dzisiejsza siła robocza składa się z byłych studentów tego systemu edukacyjnego — systemu, w którym uczono nas, że nasza opinia ma znaczenie. Uczono nas także umiejętności, które pozwalają pociągać każdą osobę do odpowiedzialności za jej indywidualne wkłady.
Ironicznie, gdy ci sami studenci wkraczają na rynek pracy, wielu z nich trafia na stanowiska, gdzie mówi się im co robić, kiedy to robić i mają niewielki lub żaden wpływ na podejmowanie decyzji przez firmę, dla której pracują. Dzisiejsze pokolenie pracowników wchodzi do większości środowisk i kultur korporacyjnych Ameryki i odkrywa coś zupełnie przeciwnego do atmosfery współpracy, wolności i demokracji w miejscu pracy.
W kwestii kadrowej firmy stanowi to wyzwanie.
Stoimy przed zmieniającym się światem i zmieniającym się pokoleniem pracowników — pokoleniem, które domaga się większej wolności w pracy. Czy uleganie ich żądaniom to realna opcja zarówno dla zaspokojenia potrzeb pracownika, jak i firmy?
Wyobraź sobie firmę, w której demokracja jest kamieniem węgielnym funkcjonowania organizacji i podstawą w miejscu pracy.
Jak by to było pracować w miejscu, gdzie pracownicy są wewnętrznie zmotywowani i zaangażowani, aby osiągnąć swoje najlepsze wyniki? Co by się stało z morale pracowników, gdyby liderzy byli transparentni w kwestiach finansowych i innych decyzjach, a “Otwarte Drzwi” nie byłyby tylko sloganem, ale standardem?
Model przywództwa oparty na władzy i kontroli odchodzi w zapomnienie, witaj DreamHost!
DreamHost to demokratyczna firma. Wierzymy, że każdy powinien mieć głos i być słyszany (w tym nasi klienci)! Uważamy, że wybór nie tylko zadowala pracowników – wzmacnia ich. Wolność w pracy sprawia, że pracownicy chcą pracować ciężej i aktywniej uczestniczyć w grupach, niż gdyby pracowali w miejscu pod kierownictwem używającym modelu poleceń i kontroli.
Większość pracowników tutaj powie Ci, że kochają pracę w DreamHost. Wierzymy, że wynika to z zaangażowania kierownictwa w zasady demokracji, które przedstawiła organizacja WorldBlu.
Jesteśmy dumni, że jesteśmy firmą WorldBlu!
Słyszałeś o tym? Nie musieliśmy płacić opłaty rejestracyjnej, aby dołączyć, jak w przypadku innych organizacji członkowskich. Zamiast tego, aby znaleźć się na liście WorldBlu Most Democratic Workplaces, każdy pracownik wypełnia ankietę opartą na dziesięciu zasadach wolności w miejscu pracy, i ocenia, jak kierownictwo firmy wypada w stosunku do tych zasad. Chodzi o demokrację w miejscu pracy. Znaleźliśmy się na liście przez dumne 6 lat z rzędu.
W dniach 14-16 maja inne firmy WorldBlu będą miały spotkanie w Denver. Liderzy firm takich jak Zappos, WD-40, New Belgium Beer i Davita będą tam obecni. Na spotkaniu wygłoszę przemówienie na temat tego, jak strach niszczy postęp i moja własna osobista przemiana z mentalności poleceń i kontroli na mentalność wolności w miejscu pracy. Kierowanie za pomocą strachu lub tworzenie środowisk opartych na strachu powoduje, że pracownicy się wycofują. To coś, co większość liderów wie, ale mimo to nadal to praktykuje. Natomiast kierowanie zaufaniem, równością i wartościami będzie sprzyjać większemu szacunkowi wśród pracowników i miejscu pracy, gdzie ludzie chcą być!
Aby uzyskać więcej informacji na temat WorldBlu, przejdź na stronę www.worldblu.com.
Sharan, Y. (2010). Wspólne Uczenie się dla Zysków Akademickich i Społecznych: ceniona pedagogika, problematyczna praktyka. Europejski Dziennik Edukacji, 45,(2), 300-313
